niedziela, 30 grudnia 2012

Emocjonujący początek 61. Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie!


W pierwszym wpisie na tym blogu wspominałem, że człowiek w emocjach robi rzeczy, których w normalnym stanie emocjonalnym, nie byłby wstanie zrobić. Stąd też moja teza (pewnie nie tylko moja), iż nie powinno się oceniać wydarzeń tuż po ich zakończeniu. Dziś jednak „zgrzeszę”, ponieważ targają mną silne emocje po zakończeniu pierwszego konkursu 61. Turnieju Czterech Skoczni.



Przejdę od razu do faktu, że konkursem jestem zaskoczony pozytywnie. Skoki dziś były tak „pożywne” i tak rewelacyjne, że zazdroszczę każdemu, kto mógł je oglądać na żywo pod skocznią. W chwili obecnej wstałbym i z miłą chęcią powtórzył swój gest sprzed niemal godziny w kierunku Andersa Jacobsena (gest – owacje). Czy ktokolwiek z nas postawiłbym na niego 2 tygodnie temu? Czy ktoś mógłby się spodziewać, że po rocznej przerwie można wrócić do skoków w tak wielkim stylu? Nieważne, czy będzie to tylko jeden wygrany konkurs, czy wszystkie cztery. Najważniejsze jest to, w jakim stylu wygrał z Gregorem Schlierenzauerem. Norweg skoczył dziś 138 oraz 139 metrów, co dało mu łącznie aż 308,6 punkta i przewagę nad Austriakiem (134,5 oraz 138,5) 11,6 punkta. Na uwagę zasłużył dziś także Niemiec – Severin Freund, który również skakał niewiarygodnie daleko, uzyskał 138,5 oraz 135,5 metra. Wielu zawodników popisywało się dalekimi lotami, natomiast sędziowie popisywali się swoją… SUBIEKTYWNOŚCIĄ!

Proszę Państwa! Od lat powtarza się, że zawodnicy z „wyrobionymi nazwiskami” dostają noty o wiele wyższe niż ci mniej znani. To jest w ogóle bardzo dziwne, że wszyscy dzisiaj się z tym godzą. Sami sędziowie się do tego przyznają i nikt nic z tym nie robi! Jeśli mogę na to jeszcze przymknąć oko, to na takie zachowania jak dzisiejsze nie! Dlaczego Kamil Stoch jak zwykle zostaje pokrzywdzony? Ja rozumiem, że jego dzisiejsza lokata nie fascynuje, ale sposób jego lądowania i lotu jest perfekcyjny. W pierwszym skoku uzyskał bardzo dobrą odległość, a lądowanie było idealne… noty dla Stocha to, uwaga, 17,5 – 18.0 ! Gregor Schlierenzauer za lądowanie bez zaznaczenia telemarku w drugiej serii uzyskał noty rzędu 19,0-19,5 ! Co jeszcze bardziej zaskakuje, zwycięzca dzisiejszego konkursu skoczył 139 metrów i lądował przepięknie, a dostał noty takie same jak Gregor. Podpórkę Vassiljeva zauważył tylko jeden sędzia, a w wielu przypadkach sędziowie dawali noty o dużych rozbieżnościach (patrz Simon Ammann). Uwagę na te zawirowania zwrócił Włodzimierz Szaranowicz, który w studiu Telewizji Polskiej zwrócił uwagę do sędziów, aby zaczęli pracować swoimi głowami i oceniali skoki tak, jak powinni! Naprawdę mam nadzieję, ze to się zmieni, bo przez to znikają pozytywne emocje w konkursie.



To był pierwszy konkurs tego sezonu, w którym głównym aktorem był wiatr. Po raz kolejny zostały nam przedstawione niedoskonałości w systemie przeliczników wiatru na punkty. Przecież to logiczne, że skoczek z metrem w plecy nie poleci tak daleko jak ten z wiatrem pod narty. Żadne punkty nie zniwelują tej straty. Zostawię już nawet to, co się nie zmieni. Nie uważacie, że nowy pomysł FIS-u, dający trenerom możliwość obniżenia belki jest tragiczny? Przecież z dnia na dzień skoki zamieniły się w rozgrywki taktyczne, tak jakby dano graczom super kod na nieśmiertelność. Wszystko to zabiera uroku skokom, w których wygrywał zawsze ten, który skakał najdalej i najładniej. Mam nadzieję, że wreszcie kiedyś wszystko wróci do normy. Tymczasem… Panie Łukaszu, życzymy twardej głowy, pełnej pokerowych zagrywek!

„Sędziowie są niezgodni co do tego, jak ocenić ten skok. UUUU! 15,5 ; 16,0 ; a później 18,0; 17,5; 17,0. Któż to taki surowy? Amerykanin i Włoch – no specjaliści” – Włodzimierz Szaranowicz, Kuusamo 2011.


I tym ironicznym akcentem kończę i życzę Wam – HAPPY NEW YEAR!



0 komentarze:

Prześlij komentarz

Każda Wasza opinia buduje. Dziękujemy za wszystkie słowa krytyki!

Ciekawostka o nas...

Czy wiesz, że po wpisaniu w wyszukiwarce Google hasła: Mika Kojonkoski, nasz wpis "Mika Kojonkoski - wymarzony trener" znajduje się na drugim miejscu? W ostatnim czasie to jeden z najchętniej czytanych artykułów na naszym blogu. Autor tego tekstu (Mateusz Król) został natchniony do jego napisania, po lekturze książki o "Mika Kojonkoski - tajemnica sukcesu".