Polski weekend w Wiśle

W ten weekend w dniach 1-3 sierpnia karuzela Letniego Grand Prix zawitała do naszej ojczystej ziemi – Wisły. Na pewno każdy kibic skoków w Polsce czekał na to wydarzenie z niecierpliwością i ciekawością. W końcu konkursy w Polsce zawsze wyróżniają się świetną atmosferą i są bardzo lubiane przez zawodników. Dla nas - Polaków to najważniejsze zawody tego cyklu. Nic więc dziwnego, że i w tym roku frekwencja kibiców na konkursach była wysoka, tak samo jak poziom zawodów i rywalizacji. Przeżyliśmy piękny weekend ze skokami. Teraz, gdy już troszkę opadły emocje, chciałabym podzielić się z wami moimi odczuciami.

Jak ważne dla prostego kibica jest zwycięstwo Polaków w konkursie drużynowym? Bardzo ważne, ponieważ pokazuje jaka siła drzemie w naszej drużynie. To jest to, na co przez tak długie lata pracował sztab ludzi. To czego nie było za czasów Adama Małysza i co w końcu może stać się naszym atutem. Trener Kruczek nie ma zmartwienia, że nie będzie miał kogo wystawić do drużyny. Pojawił się jednak problem urodzaju i tego, że wielu zawodników skacze na dobry poziomie a trener musi wybrać spośród nich tylko czwórkę. Jak sam twierdzi to dla trenera najtrudniejszy wybór. Przez wiele lat dążyliśmy do tego, aby mieć takie zaplecze zawodników jakie mamy teraz. W czym więc tkwi sukces naszej drużyny? Zacytuję słowa trenera: „Siłą drużyny są równe skoki zawodników.” 

Źródło: Winterszus.pl

Cała nasza zwycięska czwórka zasługuje na pochwałę. Każdy z nich spełnił swoje zadanie i wykonał je w stu procentach. Najbardziej cieszę się jednak ze świetnego występu Krzysia Bieguna, zarówno drużynowo jak i indywidualnie. Ten chłopak potwierdził, że ma naprawdę wielki talent i potencjał. Zaliczył świetny debiut w drużynie. Jak powiedział pan Rafał Kot przed konkursem rozmawiał z nim i był pełen podziwu, ponieważ Krzysiu był nie zwykle spokojny i opanowany. Skoncentrował się na swoim zadaniu. Zrobił to jak najwyższej klasy zawodnik. Zapewne duża grupa ludzi nie była pewna jego występu ale ja byłam spokojna, wiedziałam że Krzysiek nie zawiedzie, że jego forma jest wysoka i stabilna. Tym samym utarł nosa wszystkim sceptykom, którzy uważali, że to ryzyko brać go do drużyny. Bez problemu wskakuje do pierwszej dziesiątki zawodów LGP, zajmuje 7 miejsce i wyprzedza nawet triumfatora poprzedniego konkursu Richarda Freitaga. Musi to już być  wystarczający powód, żeby móc mówić, że w przyszłości nie raz nas zaskoczy.

Źródło: Winterszus.pl

Jeśli chodzi o Dawida Kubackiego to chłopak zrobił swoje. Jego forma może nie jest najwyższa ale dobra i w miarę stabilna a takich właśnie skoków potrzebowaliśmy w drużynie. Wielu mówiło, że to Piotrek Żyła powinien zająć jego miejsce lub miejsce Krzysia. Ja jednak uważam, że byłaby to zła decyzja, ponieważ forma Piotrka nie jest jeszcze dobra i równa. Co prawda jest już coraz lepiej ale po co ryzykować skoro można postawić na pewniejszego zawodnika? Przecież o to właśnie chodzi, żeby była rywalizacja w kadrze o miejsce w drużynie. Wielu ludzi tego nie rozumie i zarzuca Kruczkowi błędy. Nasz trener wie co robi i wystarczy tylko trochę zaufania. Przecież to on jest tutaj specjalistą i zna się na tym co robi. Przestańmy w końcu udawać znawców i trenerów, którymi nie jesteśmy.

Kamil po raz kolejny potwierdził to, że jest numerem jeden w naszej kadrze. Poprowadził nas do zwycięstwa w pięknym stylu. Tym, że ustanowił nowy letni rekord skoczni tylko postawił kropkę nad „i”. Potwierdził swoją klasę. Może w konkursie indywidualnym zabrakło go na podium ale pokazał, że nawet jeśli nie jest jeszcze w najlepszej formie potrafi być groźny i cały czas utrzymuje się w czołówce. Najbardziej jednak poruszyły mnie i zaimponowały mi jego słowa po piątkowym konkursie:

 „Nie czuję się w formie, w gazie, te moje skoki dzisiaj wyszły całkowicie z serca i to chyba jest klucz do sukcesu. Nie trzeba być w super dyspozycji, żeby skakać daleko, dużo odgrywa się w głowie.”

Te słowa pokazały mi tylko to, że Kamil jest naprawdę rozsądnym i skromnym chłopakiem. Postawa godna Mistrza Świata.

Oczywiście na duże gratulacje zasługuje nie kto inny, jak Maciek Kot, który w ten weekend spisał się świetnie. Bardzo bym chciała, żeby jego dobra dyspozycja w lecie znalazła też odzwierciedlenie zimą. Życzę mu z całego serca aby w końcu wskoczył na podium zawodów w sezonie zimowym. Byłaby to dla niego nagroda za tą całą pracę i trud włożony w trening. Maciek jest niezwykłym perfekcjonistą w tym co robi i to właśnie mi imponuje. Może czasami jeszcze przerasta go ambicja ale z czasem to się zmieni. Ten chłopak ma naprawdę ogromne szanse, by w przyszłości na dobre zagościć w czołówce Pucharu Świata. Wczoraj był o krok od drugiego z rzędu zwycięstwa w Wiśle i gdyby nie młody Niemiec świętował by sukces.

Andreas Wellinger wczoraj  był poza zasięgiem. Swoją drogą ten młody zawodnik naprawdę może w przyszłości zamieszać w skokach. Tylko nie ulegajmy od razu euforii. Pamiętamy przecież, że w zeszłym roku to Wank brylował w LGP a zimą jego wyniki nie zachwycały. Wczorajsze zawody potwierdziły, że niemiecka drużyna jest silna. Wystarczy spojrzeć na wyniki konkursu. Miejsca w pierwszej dziesiątce wyglądały dość zabawnie. Można powiedzieć, że miejsca po kolei rozdzielili między sobą Niemcy i Polacy. W tym miejscu chciałabym zauważyć, że drużyna Niemiec wyrasta na głównego faworyta w przyszłym sezonie. Ośmielę się nawet powiedzieć, że mają szansę na złoto olimpijskie w drużynie. Bo jak widać Austria bez Schlierenzauera i Morgensterna jest krótko mówiąc słaba. Norwegia bez Bardala i Jacobsena też nie błyszczy. Co ciekawe nawet Szwajcarzy uplasowali się wyżej. Oczywiście jednak nie możemy zlekceważyć tych drużyn. Słabsza forma latem nie oznacza złej dyspozycji zimą. To przecież najlepsze drużyny od wielu sezonów. Formą błysnęli też Czesi, którzy wydawali się bardzo mocni przed konkursem drużynowym. Gdyby nie upadek Antonia Hajka pewnie byliby w piątek na podium. Jednak na pocieszenie w sobotę mogli cieszyć się trzeciego miejsca Romana Koudelki.

Podsumowując cały weekend mogę stwierdzić, że główną rolę odegrali Polacy, którzy zaspokoili żądnych sukcesów i adrenaliny kibiców. Musimy jednak pamiętać, że to na razie połowa lata i trwają przygotowania do zimy, która jest głównym celem. Z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że jestem dumna z chłopaków i z tego co zaprezentowali w ten weekend. Teraz pozostaje tylko czekać na kolejne konkursy i trzymać kciuki!