TCS: "Pierwsze koty za płoty!"

Oberstdorf. No właśnie, co z nim jest nie tak? Nasi skoczkowie jechali tam z pozytywnym nastawieniem, a my z wielkimi nadziejami, marzeniami… Nie wszystko poszło po naszej myśli. Po takich konkursach wiele jest we mnie mieszanych emocji. W internecie pojawia się wiele opini, że nasi skoczkowie zawiedli. Nie prawda. To był jeden z najlepszych  konkursów a może najlepszy w wykonaniu naszych skoczków w Turnieju Czterech Skoczni. Aż sześciu naszych reprezentantów awansowało do drugiej serii. Chciało się więcej, bo po ostatnich konkursach w Engelbergu nasze apetyty zostały rozbudzone. Skoki narciarskie to sport nieprzewidywalny i dzisiaj się to potwierdziło.

Kamil Stoch jechał do Oberstdorfu jako główny faworyt do zwycięstwa w całym Turnieju Czterech Skoczni. Gdyby nie ten pierwszy skok, który jak sam stwierdził zepsuł mogło być pięknie. Coś nie wyszło. Po pierwszej serii moje serce krzyczało, że to nie może być prawda, emocje wzięły górę. Ale gdy ochłonęłam wiedziałam już, że ten skok Kamila to był wypadek przy pracy. Przecież od Titisee-Neustadt nie popsuł właściwie żadnego skoku, nawet w treningach. Ten jeden słabszy skok przypadł niestety dzisiaj. Wierzyłam, że Kamil w drugiej serii pokaże na co go stać. Nie pomyliłam się. Skok na 130 m w pięknym stylu (powinien dostać wyższe noty) dał mu awans aż o 13 pozycji i również na tym miejscu zakończył konkurs, wyrównując swój najlepszy wynik na tej skoczni z ubiegłego roku. W końcowym rozrachunku Kamil i tak okazał się być najlepszym z Polaków. Obecnie do lidera Simona Ammana traci 29,9 pkt, a do podium 25,3pkt. Są to straty do odrobienia, bo w sporcie nigdy nic nie wiadomo. Ja wierzę, że Kamil zakończy ten Turniej na podium, bo jest w dobrej, wysokiej formie i teraz może być tylko lepiej. O zwycięstwo będzie bardzo ciężko, bądźmy realistami. Ale jak w tej piosence „Wszystko się może zdarzyć…”. Kamil to mądry człowiek i wiem, że teraz wszystko przemyśli. Wiemy co zdarzyło się Val die Fiemme. Po gorszym skoku potem były już tylko lepsze, które przyniosły mistrzostwo świata. Dla Kamila  sytuacja, w której stawiano go jako faworyta była całkowicie nowa i może to sprawiło, że wkradło się napięcie i stres. To była dla niego ważna lekcja, z której na pewno wyciągnie wnioski.

 A oto co powiedział po konkursie sam Mistrz:

„Ten drugi rze­czy­wi­ście był bar­dzo dobry. I to w trud­nej sy­tu­acji, z jaką przy­szło mi się zmie­rzyć. Dla­te­go tym bar­dziej się cie­szę, że wy­ko­na­łem dobrą ro­bo­tę. Nie ukry­wam, że przed tym pierw­szym sko­kiem po­ja­wi­ło się tro­chę stre­su. Czu­łem duże na­pię­cie. Do tego wszyst­kie­go wkradł się drob­ny błąd, który w po­łą­cze­niu z tym stre­sem spo­wo­do­wał wy­bu­cho­wą mie­szan­kę.”

Bardzo dobry skok w pierwszej serii oddał Klimek. Był to najdłuższy skok konkursu. 141,5 m robi wrażenie. Co prawda miał szczęście do warunków, to fakt ale trzeba umieć je wykorzystać. W takich sytuacjach zastanawiam się czy cały ten system rekompensacji za wiatr, belkę jest sprawiedliwy, skoro najdłuższy skok w całym konkursie nie daje prowadzenia… Po tym skoku wszyscy kibice nabrali apetytu na więcej takich dobrych skoków w wykonaniu Polaków. Występ Klimka oceniam na bardzo pozytywny, pomimo słabszego skoku w drugiej serii i tak zakończył zawody na bardzo dobrym 14 miejscu, tuż za Kamilem. Dobry występ również w wykonaniu Janka Ziobry. Trochę więcej spodziewałam się po Maćku, Piotrku i Krzyśku. Patrząc jednak na to, że wszyscy skoczkowie znaleźli się w drugiej serii, wygrywając rywalizacje w parach to jest to sukces.

Muszę przyznać, że był to trudny konkurs. Warunki nie rozpieszczały i trzeba było mieć naprawdę dużo szczęścia. Chylę czoła przed Simonem Ammanem. To zwycięstwo mu się należało. Czułam, że szykuje formę na TCS. Tylko tego trofeum brakuje mu w jego wspaniałej kolekcji. Nie zapominajmy także, że za ponad miesiąc zaczynają się Igrzyska a jego forma rośnie… Pomimo całej sympatii do niego, bo to chyba mój ulubiony zagraniczny skoczek, nie chciałabym go zobaczyć na najwyższym stopniu podium w Sochi. Wystarczy mu już tych złotych medali. 

Tak jak myślałam mocny jest Bardal, Morgenstern, Kasai… Zaskoczył mnie Peter Prevc i Thomas Diethart. Ten młody Austriak od Engelbergu skakał naprawdę dobrze, ale nie myślałam, że poradzi sobie z presją na TCS. A jednak zajął 3 miejsce razem z wracającym do wysokiej formy Prevcem, który będzie naprawdę groźny. Słoweniec to w końcu dwukrotny medalista z Val die Fiemme. Nie można go lekceważyć. Schlierenzauer jak widać nie błyszczy formą. Cały czas twierdzę, że ma niezwykłego farta do warunków. Nie widzę u niego szans na podium w całym Turnieju. A przecież miał być to pojedynek dwóch skoczków. Schlierenzauer vs. Stoch. W końcowym rozrachunku żaden z nich nie wskoczył na podium, lecz to jednak Gregor uplasował się o cztery oczka wyżej od Kamila. Schlierenzauer wygrał bitwę, Kamil wygra wojnę! 

Po dniu dzisiejszym uważam, że mimo mieszanych uczuć możemy być pozytywnie nastawieni przed konkursem w Garmisch-Partenkirchen. Teraz powinno być już tylko lepiej. Pamiętacie ostatni konkurs w Ga-Pa? Z kim Kamil rywalizował w parze? Tak, właśnie z Simonem Ammanem! Czy tym razem Kamil zada taki nokautujący cios?

Na zakończenie powiem tylko, że Kamil pozostał liderem Pucharu Świata. Po piętach depcze mu jednak będący w wysokiej formie Bardal. Gregor spadł na trzecie miejsce. Niestety w Pucharze Narodów wyprzedzili nas Austriacy, ale na razie jest to różnica tylko 16 pkt. Myślę, że Kamil nie ma zamiaru oddawać nikomu żółtej koszulki lidera. I oby trzymał ją jak najdłużej, może nawet do końca sezonu!